Paano ba sukatin ang sapat?

Sabi ni M hindi sapat yung pinakilala ko siya sa mga kaibigan ko, sa trabaho ko at higit sa lahat, sa pamilya ko.

Kulang yun para sa kanya para masabing mahal ko siya.

Naghahanap siya ng kilig.

Sabi niya itigil muna namin, kapag na-miss niya ako ibig sabihin mahal niya nga ako.

Kapag hindi - hindi.

-o0o-

I am not enough for M.

The things I do are not enough.

Tama naman siya - kulang ako sa panahon, sa lambing, sa pagsuyo.

I am not exactly the sweetest or the most thoughtful.

I barely show how much I  have come to love him.

Tama naman siya - kulang na kulang ako.

Pero M, ikaw, kahit wala kang gawin sapat na sapat ka na sa akin - sobra sobra pa madalas.

Pasensiya na hindi sapat iyon para maging sapat ako sa iyo.

-o0o-

If this is a phase M has to go through, I'll let him go through it.

It's just that the manner of M saying that our relationship will be based on whether or not he misses ME like he's the only one that matters in all this, saddens me to the core.

I know no other way of loving someone. What I do for M, what I am - that is all I have to give.

Here's to hoping that I am enough.